Od 2011 roku przeprowadziliśmy wiele badań. Dzięki zgromadzonemu doświadczeniu opracowaliśmy własną, skuteczną metodę prowadzenia eksperymentów i oceny ich skuteczności.
W tej części omówimy tworzenie map aplikacyjnych i określanie dawek dla stref zarządzania. Wykorzystanie zmiennej aplikacji pomoże oszczędzać materiały i podnieść urodzajność.
👨🌾 Jak stworzyć mapy aplikacyjne
💡 Rozpoczynając tworzenie mapy aplikacyjnej, najpierw wybierz operację, którą chcesz przeprowadzić, a następnie określ źródło mapy aplikacyjnej. Obecnie można tworzyć mapy aplikacyjne w oparciu o następujące rodzaje danych: strefy produktywności, najnowszy obraz NDVI i wyniki analizy gleby. W przyszłości umożliwimy tworzenie map w oparciu o inne własne warstwy danych, które będzie można przesłać do platformy OneSoil.
💡 Jeśli zajmujesz się pobieraniem próbek gleby, dowiedz się, jak tworzyć mapy aplikacyjne w oparciu wyniki analizy gleby przesłane do OneSoil.
🌱 Aby utworzyć mapę aplikacyjną dla siewu:
🌱 Aby utworzyć mapę aplikacyjną dla siewu:
Możesz utworzyć mapę aplikacyjną w sekcji „Mapy aplikacyjne” lub klikając przycisk „Mapa aplikacyjna”. Wybierz opcję „Siew”.
Wybierz, czy mapa ma być oparta o historyczne strefy produktywności czy o najnowszy obraz NDVI.
Informacje ułatwiające właściwy wybór znajdziesz w tej sekcji.
Wybierz liczbę stref.
Pamiętaj, że najlepiej tworzyć pasy kontrolne w oparciu o trzy strefy. Pasy kontrolne są niezbędne do analizy wyników badania. Opowiemy o nich szczegółowo później. Jeśli chcesz edytować strefy, tutaj znajdziesz instrukcje.
Wprowadź standardową normę siewu
i wybierz preferowaną jednostkę miary (kg/ha lub nasiona/ha). Producent nasion zaleca średnią normę, jednak możesz się również opierać o swoje wcześniejsze doświadczenia.
W następnym okienku wybierz uprawę i odmianę/hybrydę.
Określ normy dla każdej ze stref.
Jeśli znasz skalę różnic urodzajności na polu, stosuj następującą zasadę: im bardziej niejednorodne jest pole, tym większa powinna być różnica norm pomiędzy strefami wysokiej i niskiej produktywności (lub wysokiego i niskiego wskaźnika NDVI).
💡 Jeśli nie chcesz prowadzić siewu w konkretnej strefie, wprowadź 0 jako jej normę.
💡 Wartość procentowa wskazuje stopień, w jakim urodzajność tej strefy odbiega od przeciętnej urodzajności w strefie średniego potencjału. Im bardziej niejednorodne pole, tym większa będzie różnica pomiędzy normami dla stref niskiej i wysokiej produktywności.
Włącz sekcję „Badania”, aby dodać pasy kontrolne do mapy aplikacyjnej.
Więcej informacji na temat pasów kontrolnych i badań można znaleźć w tym artykule.
Ten krok jest niezbędny do prawidłowej analizy i interpretacji wyników badania. Jeśli analiza nie jest konieczna, możesz pominąć ten etap i pobrać mapę aplikacyjną bez pasów kontrolnych.
Zapisz mapę, klikając przycisk „Eksportuj”.
Jeśli korzystasz z John Deere Operations Center, sprawdź, jak przesłać mapę aplikacyjną do sprzętu w kilku krokach.
🚜 Aby utworzyć mapę aplikacyjną dla nawożenia:
🚜 Aby utworzyć mapę aplikacyjną dla nawożenia:
Możesz utworzyć mapę aplikacyjną w sekcji „Mapy aplikacyjne” lub klikając przycisk „Mapa aplikacyjna”. Wybierz opcję „Nawożenie”.
Wybierz, czy mapa ma być oparta o historyczne strefy produktywności czy o najnowszy obraz NDVI.
Informacje ułatwiające właściwy wybór znajdziesz w tej sekcji.
Wybierz liczbę stref.
Pamiętaj, że trzy strefy są najbardziej użyteczne do tworzenia pasów kontrolnych oraz właściwej interpretacji wyników. Pasy kontrolne są niezbędne do analizy wyników badania. Opowiemy o nich szczegółowo później. Jeśli chcesz edytować strefy, tutaj znajdziesz instrukcje.
Wprowadź standardową dawkę nawozu
i wybierz preferowaną jednostkę miary (kg/ha lub l/ha). Producent zaleca średnią dawkę, jednak możesz także wykorzystać swoje wcześniejsze doświadczenia.
Wybierz uprawę i odmianę/hybrydę.
Określ dawki dla każdej ze stref.
Jeśli znasz skalę różnic urodzajności na polu, stosuj następującą zasadę: im bardziej niejednorodne jest pole, tym większa powinna być różnica norm pomiędzy strefami wysokiej i niskiej produktywności (lub wysokiego i niskiego wskaźnika NDVI).
💡 Jeśli nie chcesz nawozić konkretnej strefy, wprowadź 0 jako jej normę.
💡 Wartość procentowa wskazuje stopień, w jakim urodzajność tej strefy odbiega od przeciętnej urodzajności w strefie średniego potencjału. Im bardziej niejednorodne pole, tym większa będzie różnica pomiędzy normami dla stref niskiej i wysokiej produktywności.
Włącz sekcję „Badania”, aby dodać pasy kontrolne do mapy aplikacyjnej.
Więcej informacji na temat pasów kontrolnych i badań można znaleźć w tym artykule.
Ten krok jest niezbędny do prawidłowej analizy i interpretacji wyników badania. Jeśli analiza nie jest konieczna, możesz pominąć ten etap i pobrać mapę aplikacyjną bez pasów kontrolnych.
Zapisz mapę, klikając przycisk „Eksportuj”.
Jeśli korzystasz z John Deere Operations Center, sprawdź, jak przesłać mapę aplikacyjną do sprzętu w kilku krokach.
🛡 Aby utworzyć mapę aplikacyjną dla środków ochrony roślin:
🛡 Aby utworzyć mapę aplikacyjną dla środków ochrony roślin:
Możesz utworzyć mapę aplikacyjną w sekcji „Mapy aplikacyjne” lub klikając przycisk „Mapa aplikacyjna”. Wybierz opcję „Środki ochrony roślin”.
Wybierz, czy mapa ma być oparta o historyczne strefy produktywności czy o najnowszy obraz NDVI.
Informacje ułatwiające właściwy wybór znajdziesz w tej sekcji.
Wybierz liczbę stref.
Pamiętaj, że trzy strefy są najbardziej użyteczne do tworzenia pasów kontrolnych oraz właściwej interpretacji wyników. Jeśli chcesz edytować strefy, tutaj znajdziesz instrukcje.
Określ rodzaj i nazwę środka, standardową dawkę oraz preferowaną jednostkę miary.
Producent oferuje zalecaną standardową dawkę, jednak możesz także wykorzystać swoje wcześniejsze doświadczenia.
Wybierz uprawę i odmianę/hybrydę.
Określ dawki dla stref wysokiej i niskiej produktywności/wskaźnika NDVI.
Jeśli znasz skalę różnic urodzajności na polu, stosuj następującą zasadę: im bardziej niejednorodne jest pole, tym większa powinna być różnica norm pomiędzy strefami wysokiej i niskiej produktywności (lub wysokiego i niskiego wskaźnika NDVI).
💡Jeśli nie chcesz wykonywać aplikacji w konkretnej strefie, wprowadź 0 jako jej normę.
💡 Wartość procentowa wskazuje stopień, w jakim urodzajność tej strefy odbiega od przeciętnej urodzajności w strefie średniego potencjału. Im bardziej niejednorodne pole, tym większa będzie różnica pomiędzy normami dla stref niskiej i wysokiej produktywności.
Włącz sekcję „Badania”, aby dodać pasy kontrolne do mapy aplikacyjnej.
Więcej informacji na temat pasów kontrolnych i badań można znaleźć w tym artykule.
Ten krok jest niezbędny do prawidłowej analizy i interpretacji wyników badania. Jeśli analiza nie jest konieczna, możesz pominąć ten etap i pobrać mapę aplikacyjną bez pasów kontrolnych.
Zapisz mapę, klikając przycisk „Eksportuj”.
Jeśli korzystasz z John Deere Operations Center, sprawdź, jak przesłać mapę aplikacyjną do sprzętu w kilku krokach.
💡 Wykonujesz kilka operacji jednocześnie? Wybierz opcję „Wiele materiałów” i utwórz mapę aplikacyjną dla siewu, nawożenia lub aplikacji środków ochrony roślin w jednym pliku.
💡 Musisz utworzyć wiele map aplikacyjnych dla tego samego materiału? Generuj mapy dla kilku pól jednocześnie! Wystarczy zaznaczyć potrzebne pola z listy i kliknąć opcję „Utwórz mapy aplikacyjne”. W okienku, które się pojawi, możesz ustawić jednocześnie wymagane parametry dla całej grupy map. W razie potrzeby dodaj badania (pasy kontrolne) dla jednej lub kilku operacji.
💡 Chcesz skuteczniej korzystać z map? Przypisuj mapom aplikacyjnym własne nazwy!
W dziale „Mapy aplikacyjne i eksperymenty”
Na stronie tworzenia mapy aplikacyjnej
💡 Chcesz ustalić, jaką powierzchnię zajmuje każda ze stref? Sprawdź to, tworząc mapę aplikacyjną! Ta metoda działa w przypadku pojedynczego pola oraz wielu pól.
Aby przyspieszyć proces tworzenia map aplikacyjnych, możesz zduplikować mapy utworzone wcześniej – zarówno te stworzone indywidualnie, jak i grupowo.
Istnieje kilka sposobów na skopiowanie mapy:
W sekcji „Mapy aplikacyjne”. Mapa zostanie zduplikowana pod tą samą nazwą poprzedzoną tekstem „Kopia mapy:”.
Podczas edycji mapy. Zmiany mogą zostać zapisane w istniejącej mapie lub w ramach nowej mapy.
Jeśli chcesz skopiować wszystkie mapy utworzone grupowo, wybierz opcję duplikowania map na stronie edycji:
Gdy dokonasz niezbędnych zmian i zapiszesz mapy, pojawią się one w sekcji „Mapy aplikacyjne” pod oryginalną nazwą poprzedzoną tekstem „Kopia mapy:”. Możesz zmienić nazwę w dowolnym momencie.
⚙️ Jak ustawić własne wartości graniczne dla stref NDVI
Wartości graniczne pozwalają na ręczne określenie min./maks. wartości dla wskaźnika NDVI w obrębie każdej ze stref. Dzięki temu mapa aplikacyjna wskaźnika NDVI lepiej odzwierciedla rzeczywiste warunki panujące na polu.
Przykład:
Wartości dla wskaźnika NDVI w obrębie pola wynoszą od 0,6 do 0,72. Nasz algorytm tworzy 3 strefy o zbliżonej powierzchni:
Strefa 1: dla części pola w obrębie strefy wskaźnika NDVI będzie to od 0,6 do 0,64
Strefa 2: od 0,64 do 0,68
Strefa 3: od 0,68 do 0,72
Wartości graniczne każdej ze stref można zmieniać, na przykład poprzez ustawienie ich dla Strefy 1 od 0,6 do 0,66 i określenie dawki. W przypadku zmiany wartości granicznych, strefy NDVI zostaną odświeżone z uwzględnieniem nowych zasad. Po dokonaniu zmian obszar stref nie będzie już równy.
Jak to działa
Rozpocznij tworzenie mapy zmiennej aplikacji, opierając się na aktualnym obrazie NDVI.
Wybierz wartości graniczne dla każdej ze stref w histogramie lub wprowadź je ręcznie. Użyj kontrastowego wskaźnika NDVI, aby dokładniej określić poszczególne strefy. W razie pomyłki możesz przywrócić wartości domyślne.
Zakończ tworzenie mapy jak robisz to zazwyczaj, a następnie ją wyeksportuj. To tyle!
💡 Aby jednocześnie ustanowić wartości graniczne dla kilku map aplikacyjnych, wybierz różne pola z listy i włącz jednolite wartości graniczne. Strefy wegetacji dla wybranych pól zostaną ponownie obliczone tak, jakby pod względem wartości NDVI należały do jednego pola.
🤔 Historyczne strefy produktywności czy najnowszy obraz NDVI?
Możesz tworzyć mapy aplikacyjne w oparciu o historyczne strefy produktywności lub o najnowszy obraz NDVI. Przyjrzyjmy się zastosowaniom określonych rodzajów danych.
Obrazów NDVI można użyć w dwóch przypadkach:
1️⃣ W celu nawiezienia azotem pola, na którym są już rośliny.
Oto przykład udanego badania z użyciem zmiennej aplikacji na podstawie stref NDVI.
W przypadku nawożenia azotem w trakcie sezonu możesz również wykorzystać strefy produktywności. Nasze badanie na polu Saturn byłoby na przykład skuteczniejsze, gdybyśmy do stworzenia map użyli stref produktywności.
2️⃣ W celu zastosowania środków ochrony roślin.
Podczas desykacji w strefach o wysokim NDVI stosuje się większą, a w strefach o niskim NDVI mniejszą, ilość produktu. Wskaźnik NDVI określa zdrowie roślin. Im zdrowsza roślina, tym więcej potrzeba desykantów.
W przypadku regulatorów wzrostu w strefach o wysokim NDVI stosuje się większą, a w strefach o niskim NDVI mniejszą, ilość produktu. W strefach o wysokim wskaźniku NDVI rośliny są wyższe i większe, a ich kłosy są cięższe. Ciężkie kłosy mogą prowadzić do wylegania łanów. Pszenica z ciężkimi kłosami daje wyższe plony, jednak jej zbiór jest trudniejszy.
Podczas stosowania fungicydów, w strefach o wysokim NDVI stosuje się więcej produktu, ponieważ grzyby i inne choroby mogą się w nich rozwijać w wyniku wyższej wilgotności. W strefach o niskim NDVI stosuje się mniej fungicydów.
Herbicydów używa się w celu zwalczania chwastów. Na początku sezonu możesz na podstawie danych NDVI zidentyfikować ognisko chwastów, w którym należy zastosować więcej herbicydu.
🌽🌱🌻 Jaka jest najlepsza strategia dla rożnych upraw?
📝 Edytowanie stref zarządzania w mapach aplikacyjnych
Platforma OneSoil Pro umożliwia edytowanie granic stref produktywności i stref NDVI w mapach aplikacyjnych. W tym celu użyj przycisku „Edytuj strefy” podczas tworzenia lub edytowania mapy aplikacyjnej.
Zalecamy używanie tego narzędzia wyłącznie, gdy masz pewność, że strefy należy w ten sposób edytować.
Z lewej strony ekranu znajdują się narzędzia: pędzel i wypełnianie.
Możesz wybrać kolor określonej strefy i wypełnić nim inną strefę. Na przykład, jeśli chcesz oznaczyć strefy średniej produktywności jako strefy wysokiej produktywności: wybierz kolor strefy wysokiej produktywności w panelu narzędzi, a następnie wybierz strefę, która ma nim zostać wypełniona.
Możesz także użyć pędzla, aby narysować strefy ręcznie. Wybierz rozmiar pędzla, pożądany kolor strefy i dostosuj strefy, rysując mapę.
W razie pomyłki możesz cofnąć zmiany. Zmian można dokonywać wyłącznie w granicach istniejącej geometrii pól.
Z prawej strony ekranu możesz przełączać warstwy, które można aktywować w celu ułatwienia edycji stref: mapę produktywności, zawartość materii organicznej, ukształtowanie terenu lub zdjęcia satelitarne.
Po zakończeniu edycji stref wybierz przycisk „Zapisz”. Twoje strefy pojawią się w zakładce „Inne” w panelu wyboru strefy.
Tworzenie mapy aplikacyjnej to pierwszy krok przy prowadzeniu badania. Aby sprawdzić, jak różne dawki wpływają na plony w każdej strefie produktywności, należy wyznaczyć pasy kontrolne. Dzięki nim możesz się dowiedzieć, które strefy wymagają więcej nasion lub nawozu, a w których dawki można obniżyć.
Korzystasz już z OneSoil Pro?
Badanie jest już prawie gotowe!
Pozostał ostatni krok.